Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Ελεύθερος


Περπατώ ανάμεσα σε κόσμο, γύρω μου κτίρια και αυτοκίνητα.
Το τοπίο κρύβεται πίσω από τις υλικές εκφάνσεις της προσπάθειάς μας να δαμάσουμε την αδάμαστη φύση και να ξεγελάσουμε τον αλάνθαστο χρόνο.

Μυρωδιές, ήχοι και εικόνες που γρήγορα ξεχνάς. Πιο πολύ τραβάνε την προσοχή και την στρέφουν από το σημαντικό, το ουσιώδες στα ασήμαντα.

Η καρδιά τρέχει αν και περπατώ σιγά. Αν και επικρατεί σχετική ηρεμία, μέσα μου έχω πόλεμο.
Πρέπει να φύγω.
Διανύω πεζοδρόμια, οδούς και διαβάσεις. Σταυροδρόμια της μοίρας και του χρόνου.

Ακόμα και όταν η βροχή έχει μουσκέψει και αχρηστεύσει τα ρούχα μου, ακόμα και όταν οι κακοτεχνίες έχουν φάει τη σόλα των υποδημάτων μου δεν πτοούμαι.

Σχεδόν ξέφυγα. Πετάω τα ρούχα, μου είναι άχρηστα πια. Και τα παπούτσια απλά με επιβραδύνουν. Βλέπω ένα βουνό. Τα λιγοστά δέντρα θα χρησίμευαν και σαν μοχλοί για κάποιον κουτσό γίγαντα που θα αποφάσιζε την ανάβαση.

Η ταχύτητα των ποδιών μου δεν μου φτάνει. Τρέχω χρησιμοποιώντας και τα χέρια. Το σώμα ανεβαίνει σαν σφαίρα που κυνηγάει την καρδιά του θηράματος.

Και πάλι όμως πάω αργά. Τα άκρα μου με καθυστερούν. Ώρα να ξεφύγω. Έχω περάσει την κορυφή και είμαι στον αέρα. Πετάω και αφήνω φλόγες. Ανάμεσα στα σύννεφα, λίγο χώμα που προσπαθεί να γλιτώσει από τη γη.

Κρυώνω αν και φλέγομαι, ο αέρας αραιώνει. Το μπλε του ουρανού χαιρετάει το μαύρο του απέραντου διαστήματος.
Μόνο μερικά οστά έχουν μείνει.
Έχοντας ξεφύγει από την βαρύτητα πετάω με όλη μου την ορμή. Από ύλη γίνομαι για πρώτη φορά ενέργεια. Ο κύκλος της αναγέννησης σταματάει, τον σταματάω εγώ.

Είμαι καθαρό πυρ, ψάχνω για ανακούφιση στο άπειρο. Κάποτε, κάπου η φλόγα παγώνει και ο πάγος εξατμίζεται.
Είμαι στάσιμος και ταυτόχρονα κινούμαι χωρίς σταματημό.
Η ύλη δεν μετράει πια, δεν με σταματάει και δεν με εμποδίζει.

Σε οάσεις ενέργειας η άπειρη πηγή γνώσης και σοφίας εκπέμπει μόνη της, αναζητά οργανικούς να γλιτώσει.
Και καθώς οι ήλιοι σβήνουν και ανάβουν μπροστά μου, καθώς τα νεφελώματα παιχνιδίζουν σε αέρινες λίμνες τοξικών και ραδιενεργών πεδίων, ατενίζω την τροχιά που αφήνω στη σκοτεινή ενέργεια ελεύθερος και δυνατός.