Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

<τίτλος>

ελαφρύς πονοκέφαλος προάγγελος πρόωρου ύπνου
ανηφορίζοντας αγκομαχώ, ασυντήρητος, πεπαλαιωμένος και ημικατεστραμμένος ντιζελοκινητήρας

μαζί με το αποσμητικό νιώθω να εξατμίζεται η ψυχή
κι αδειάζει πιο πολύ το σώμα
από κάθετι ουσιώδες, πολύτιμο
ένας αμφορέας από τα παλιά

στο δάσος εκείνο που με άφησα
στο ποταμό στη βάση του γκρεμού
στο τραγούδι εκείνου του δάσους
ονειρεύομαι τον εφιάλτη μου

η ζεστή μου φωτιά
με τις σαύρες και τα ψάρια
το βραδινό κρύωσε
πού είναι τα φτερά μου
θέλω να ξυπνήσω