Δέκα μέρες και δέκα νύχτες κράτησε. Τόσο, παρά δέκα, του είχε πει το τζίνι.
Οι ευχές κόστιζαν, κοστίζουν.
Πέντε φορές σκέφτηκε να αρνηθεί και πέντε φορές το τζίνι πρόσθετε κάτι νέο στην ευχή. Σκληρά παζάρια, σαν κόκκινα παντζάρια.
Δεν τον έπαιρνε όμως να τα κάνει σαλάτα, έπρεπε να κρατηθούν οι λεπτές ισορροπίες. Λίγο αλάτι παραπάνω και δεν θα βλεπόταν ή τρωγόταν.
Και τα άλατα στις αρθρώσεις που δεν βγαίνουν σαν τα άλατα της βρύσης με απορρυπαντικό.
Όχι, αυτά θέλουνε φάρμακα. Φάρμακα που ανακουφίζουν, μήπως όμως γίνεται εξαρτημένος καί εθισμένος στην απάλυνση του πόνου;
Δεξιά η κεφαλή, πόνος. Νύχτες αγωνίας και ανήσυχου καθησυχαστικού ύπνου.
Νύχτες ιδρώτα που ποτίζει τη φρεσκοπλυμένη με μαλακτικό φανέλα σαν το ραγισμένο λάστιχο που μεταφέρει το καθάριο χλωριωμένο νερό από την ιμιτασιόν κινέζικη βρύση στη γεμάτη ραγάδες επιδερμίδα της γης.
Και ο λογαριασμός ύδρευσης; Πού τον πας τον λογαριασμό; Μια φορά τον χρόνο αξκφησακξφη ευρώ.
Δυο φορές τον χρόνο δξκφηδκξηφδ ευρώ.
Και πάει λέγοντας.
Οι ευχές κόστιζαν, κοστίζουν.
Πέντε φορές σκέφτηκε να αρνηθεί και πέντε φορές το τζίνι πρόσθετε κάτι νέο στην ευχή. Σκληρά παζάρια, σαν κόκκινα παντζάρια.
Δεν τον έπαιρνε όμως να τα κάνει σαλάτα, έπρεπε να κρατηθούν οι λεπτές ισορροπίες. Λίγο αλάτι παραπάνω και δεν θα βλεπόταν ή τρωγόταν.
Και τα άλατα στις αρθρώσεις που δεν βγαίνουν σαν τα άλατα της βρύσης με απορρυπαντικό.
Όχι, αυτά θέλουνε φάρμακα. Φάρμακα που ανακουφίζουν, μήπως όμως γίνεται εξαρτημένος καί εθισμένος στην απάλυνση του πόνου;
Δεξιά η κεφαλή, πόνος. Νύχτες αγωνίας και ανήσυχου καθησυχαστικού ύπνου.
Νύχτες ιδρώτα που ποτίζει τη φρεσκοπλυμένη με μαλακτικό φανέλα σαν το ραγισμένο λάστιχο που μεταφέρει το καθάριο χλωριωμένο νερό από την ιμιτασιόν κινέζικη βρύση στη γεμάτη ραγάδες επιδερμίδα της γης.
Και ο λογαριασμός ύδρευσης; Πού τον πας τον λογαριασμό; Μια φορά τον χρόνο αξκφησακξφη ευρώ.
Δυο φορές τον χρόνο δξκφηδκξηφδ ευρώ.
Και πάει λέγοντας.
